Dit portret van de 11 jarige Samaira is het perfecte voorbeeld waarom ik het zo bijzonder vind om mijn portretten in samenwerking met het desbetreffende kind te maken.

Toen Samaira bij mij in het atelier was, haar kleuren verf had uitgekozen, ging ze vol overtuiging aan de slag. Met het idee dat ik vervolgens haar portret er transparant over heen zou schilderen zag ik al snel wat er zou gaan gebeuren omdat ik wist dat Samaira Arawakken bloed door haar aderen heeft stromen.

Als ik nu naar haar schildering en portret kijk, lijken de gekleurde banen die ze zelf heeft geschilderd wel op een hoofdtooi. Alles lijkt bij elkaar te komen alsof ze haar eigen bloedlijn heeft geschilderd.

Omdat ik het transparant houd, komt de schildering van het kind en het kind zelf bij elkaar.De ogen zijn vaak het enige wat ik niet transparant schilder. Ik vind dat de ware essentie van het kind hierin te vinden is en tevens het belangrijkste.

Dit is ook de reden geweest waarom ik in eerste instantie ben begonnen met zwart/wit portretten. De nadruk op de ogen, de bezieling vastleggen. geen huidskleur, komaf of religie zichtbaar. Terug naar de essentie en basis daar waar we allemaal hetzelfde zijn. Daar waar de ogen ons alles laten zien.

Liefs L’estoir

This portrait of the 11 year old Samaira is the perfect example why I find it so special to make my portraits in collaboration with the child concerned.

The day Samaira came into my studio, picked her paint colours and started to work with great confidence.With the idea of me painting her portrait transparant over her creation, I quickly saw what was going to happen cause I knew that she has Arawaks blood flowing through her veins.

When I’m looking at the painting, the colourfull stripes looks like an Indian headdress. Everything seems to come together as if she has painted her own bloodline.

The eyes are often the only part of any of my portraits which I don’t paint transparant. I think I find the true essence of the child right there in the eyes and there for the most important reason.

This is also the reason why I initially started with black/white portraits. The emphasis on the eyes, capturing the soul. No skin color, origin or religion shown. Back to the essence and basis, there where we are all the same. There where the eyes show us everything.

Love L’estoir