Esther Claus, geboren 22-08-79 te Amsterdam. Studeerde af aan de Nederlandse schilderschool als meester-schilder. Van 2000 tot 2005 was zij werkzaam als decorateur voor de Nationale opera &ballet te Amsterdam. Ondertussen rondde ze verschillende opleidingen voor grimeuse, allround make-up artiest en hairstyling af. Hierop volgde een carrière als make-up artiest waarbij ze voornamelijk werkzaam is geweest als hoofd van het make-up departement voor aansprekende tv- en film producties. Esther heeft zich daarnaast doorontwikkeld als kunstschilder. Zij heeft aan verschillende exposities deelgenomen. In 2011 kreeg zij subsidie van het Amsterdams fonds van de kunsten voor haar expositie “De Goudstikkers”.
Van jongs af aan werd ze enerzijds geïnspireerd door street-art, graffiti, comics, surrealisme, anderzijds ook door de realistische schilderwijze van de grote meesters uit de geschiedenis. In de kinderportretten combineert zij deze inspiraties. Doordat de kinderen zelf hun kleuren uitkiezen worden de doeken vaak kleurrijke- en verrassende taferelen. Deze kleurrijke doeken vormen in combinatie met de realistische-, semi transparante portretten een uniek pakkend en modern geheel. Een van de dingen die een (kinder) portret van Esther uniek maken is het feit dat ze in staat is om de bezieling en het karakter in de ogen van het kind weet te vangen op het doek.
In 2012 werd Esther zelf moeder van een prachtige zoon. De lange dagen bij filmproducties bleken steeds lastiger te combineren met het moederschap. Juist op dat moment huurde het decor atelier haar weer in als freelance decorateur. Een idee werd geboren toen ze haar zoon mee nam naar het atelier en hem een stuk doek liet schilderen. Met volle overgave ging hij aan de slag. Niemand mocht zich er mee bemoeien, want hij wist precies wat hij deed.Ondanks dat hij toen pas 2 jaar oud was! Het inspireerde haar om het doek op een frame te spannen en om het portret van haar zoon erover heen te schilderen.
De naam L’estoir heeft Esther van haar moeder gekregen, een verbastering van haar eigen naam. Van kinds af aan wordt ze zo door haar moeder genoemd. Onder haar eerste schilderij gebruikte ze dan ook deze naam als handtekening en dat is ze blijven doen.
Esther Claus, born 22-08-1979 in Amsterdam. Graduated from the Dutch school of painting as a master painter. From 2000 to 2005 she worked as a decorator for the National Opera & Ballet in Amsterdam. Meanwhile, she completed several courses for, all-round make-up artist and hair stylist. This was followed by a career as a make-up artist in which she mainly been employed as head of the make-up department for compelling television and movie productions. Esther has also developed as a artist. She has participated in several exhibitions. In 2011 she received a grant from the Amsterdam Fund for the Arts for her exhibition “The Goldstickers”.
From childhood she was part inspired by street art, graffiti, comics, surrealism. Also partly by the realistic painting style of the great masters of our history. In the children’s portraits she combines these inspirations. Because the children themselves choose their own paint colors, the paintings often turn into colorful and surprising scenes. These colorful paintings are combined with realistic, semitransparant portraits. They turn out to be catchy and completely modern. One of the things that make a (children) portrait of Esther unique is the fact that she brings the spirit and character in the eyes of the child to the canvas.
In 2012, Esther became the mother of a beautiful son. Long days at movie productions always proved to be difficult to combine motherhood. Just then the workshop of the National Opera & Ballet hired her again as a freelance decorator. An idea was born when she took her son to the workshop and let him paint a piece of canvas. With full dedication he went to work. Nobody was allowed to interfere, because he knew exactly what he did. It inspired her to stretch the canvas on a frame and painted her son over his own painting.
The name L’estoir, Esther received from her mother, a corruption of her name. From childhood to this day her mother still calls her by this name. Among her first painting she used the name as a signature and that she continued to do.